Nacar Evi

Nacar – Nakkaş ya da Şaşati Evi

“Ya işte bu!” sevinçli nidasıyla paylaştım Instagram’da bu evi. 

Baştan beri bu işe girip de yaratmak istediğim dürtülerle hareket eden birini görmek harika oldu. 

Merve Yılmaz, Mersin’de yaşıyor. Görüp beğendiği, hep kreş olarak bildiği bir binayı merak edermiş; araştırmaya karar vermiş. Bulduklarını da bana fotoğraflarla aktarmış.

Ben hiç araştırmadım ama insanın kanına giren bu güdünün bulaşıcı olmasına bayıldım.

115 YIL ÖNCE YAPILMIŞ

Merve Hanım’dan gelsin:

“Nilay hanım merhaba. Size yazmak için sabırsızlandım ama tam olarak bilgi toplamadan yazmak istemedim.

Mersinliyim. Çocukluğumdan beri gördüğüm bir bina var, daha doğrusu bir kreş, yani ben öyle zannederdim. Ve bayılırdım çocukken önünden geçmeye.

Gece bir anda aklıma geldi ve araştırdım. Oranın kreşten önce de kullanıldığını tahmin ediyordum ama bu kadarını beklemiyordum. Bina 115 yıl önce Vehdi Nacar tarafından yapılmış ve ‘çift kuleli bina’ olarak bilinirmiş. 

KREŞ OLANA KADAR NELER NELER

Sonra Nakkaş Ailesi’ne satılmış ve ‘Nakkaş Evi’ denmiş.

Ardından da ‘Şaşati Evi’… Şaşati (Shashaty ya da Chacaty emin değilim asıl soyadlarından); Levanten bir aile… 

İtalyan konsolosluğu olarak da kullanılmış.

1991’de Rozelin Hara isimli bir hanımefendi buraya bir kreş açmış. 2013 yılına kadar da faaliyetteymiş bu kreş. 2013 yılından beriyse bomboş duruyor.

Ek bilgiler olarak Roger Vadim isimli Fransız yönetmen bu mahallede büyümüş ve o da Şaşati ailesinden ama bu evde yasamış mı onunla ilgili bilgiye ulaşamadım.

Şimdi bu evin şu anki sahiplerine ve o zamanlar anaokulu açan hanımefendiye ulaşmaya çalışıyorum.

Anlattıklarımla ilgili bütün detaylar fotoğraflarda da var.

Ben çok heyecanla araştırdım ve topladım bu bilgileri. Sizin de ilginizi çekeceğini düşündüm.

Sevgiler…”

Şahane değil mi?

‘DISNEYLAND ŞATOSUNA GİRMEK GİBİYDİ’

Yorumlardan da paylaşayım:

Şef Bülent Akkızoğlu yazmış misal.

droidpanda

Çocukluk arkadaşım Timur Nakkaş’ların oturduğu zamanlarda çok girip çıkmışlığım vardı bu eve. Ne büyük sürpriz oldu bir gece vakti tekrar karşıma çıkması. Benim için Disneyland şatolarından birine girmek gibi bir şeydi. Her seferinde tüylerim diken diken olurdu. O dev kapısından içeri girince yüksek tavana bakmaktan kafamı aşağı indiremezdim ama en unutamadığım yeri devasal kileri ve müthiş mutfağıydı.

aynalipastane

Mersin’de asıl güzel evler, konaklar Latin Katolik Kilisesi’nin cevresindedir. Asıl yerleşim yerleri oralar. Birkaç güzel ev de İstasyon ve İleri İlkokulu arasInda kalan bölgede mevcuttur. Bazıları restore edilmişti. Hatta bir tanesinin kapısında Ermenice harfler bulunmakta.

Sanat Sokağı ve çevresindeki konaklar da Ermenilerden kalan yapılar arasında.

BU YAZIYI PAYLAŞIN:

Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
Email
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on telegram
Telegram
Share on facebook
Facebook

YORUMLAR

3 Yorumlar
  • grizabella
    Tarih: 17:58h, 25 Aralık Cevapla

    Evin sahibi (ya da şu anda belki eski sahibi) Nakkaş ailesi aile dostlarımızdır. Çocukken Mersin’e geldiğimizde çok kalmışlığım vardır bu evde, hem hayran olurdum o masal evi gibi atmosferine, hem de ürkütücü gelirdi o hem görkemli hem karanlık havası. Daha sonra çocuk yuvası olduğunu duyduğumda çok şaşırmıştım, “ay yok artık, Addams Family evi gibi bina çocuk yuvası yapılır mı” diye. Çok yüksek tavanları vardı, eve girdikten sonra da birkaç basamakla ulaşılan bir salonu, salonun arka tarafında ince uzun bir yemek odası hatırlıyorum. Yemek odasının iki duvarında iki tane eski, kocaman goblen pano hatırlıyorum, biri bir av sahnesiydi, diğeri kalmamış aklımda. Gümüş çatal bıçak takımlarıyla, Şam işi masa örtüleriyle o sofrada yemek yemeye bayılırdım. Misafir odası olarak sol öndeki kuleli kısım kullanılırdı, odadaki boydan boya ahşap ve camekanlı kitaplıklar ciltli eski kitaplarla doluydu. Ahşap zeminler gıcırdardı, gotik bir romandaymışsınız hissi verirdi o odada kalmak, çok severdim (yine biraz ürksem de). Mutfak ne yazık ki aklımda kalmamış, çocuk olduğumuz (üstelik bayağı da yaramaz çocuklar olduğumuz için bizi pek sokmuyorlardı belki de, ondan fazla görmemiş olabilirim). Banyoda da bir ayaklı küvet hatırlıyorum, e tabi, o evde farklı bir küvet olamazdı ki 🙂 Son hatırladığım evin büyükannesi, benim çocukluğumda bile epey yaşlıydı, bembeyaz saçları vardı, yarı Arapça yarı Fransızca azar işitirdik kendisinden sık sık (hak edilmiş azarlardı muhtemelen), o yüzden çekinirdim. Ev şu an metruk durumdaymış sanırım, üzüldüm gerçekten. Umarım bakımsız kalıp zarar görmez, birileri güzelce restore eder, yaşar içinde tekrar.

    • Nilay Örnek
      Tarih: 11:40h, 26 Aralık Cevapla

      ah ne güzel!

  • Mine
    Tarih: 22:35h, 27 Aralık Cevapla

    Kreşin eski fotoğrafları için aşağıdaki Instagram hesabına bakabilirsiniz, kreşin sahibi Rozi de fotoğraflarda kendini etiketlemiş, kişisel hesabına da oradan ulaşabilirsiniz görüşmek isterseniz: https://www.instagram.com/rosysmickeymouseanaokulu/
    https://www.instagram.com/rozelinhara/

Bir yorum yazın

DİĞERLERİ

Bahariye

Geren Apartmanı

Selim İleri’nin hayatının ilk 5 yılını, Bahariye’de, mimarı Zeki Sayar olan bu binada geçirdiğini biliyor muydunuz?  Zeki Sayar da malum; bir önceki paylaşımda, yıkılmasını hiç istemediğimiz Batum Apartmanı’nın da mimarı. Benim için Arkitekt Dergisi vesilesiyle bugüne bıraktıklarıyla bile dünya döndükçe namı yürüyesi biri… SESLİ EDEBİYAT FESTİVALİ’NDE

Devamı »
Gümüşsuyu

Mustafa Bey Apartmanı

Beyoğlu’nun ilk apartmanlarından. İkinci derecede tarihi eser. İstanbul, Beyoğlu, Gümüşsuyu’ndan yolu geçip de onu görmeyen yoktur herhalde… Yüzyılı -çoktan- aşkın süredir, ‘azalarak’ orada. Eskiden yakınındaki Çin restoranının girişini gösteren, artık Gümüşsuyu’nun simgelerinden biri haline gelen, Taksim-Beşiktaş dolmuş duraklarının arkasındaki renkli-süslü girişin hemen arkasında kocaman alanda… Taksim

Devamı »
Pendik

Burla Biraderler Köşkü

Ben Pendik tarafını hiç bilmem… Bir konuk yazarım var.  Deniz Yılmaz Akman, kendi ifadesiyle “çocukluğundan bu yana kendisinde iz bırakmış, Pendik’teki evlerinin karşısındaki Pendik Burla Biraderler Korusu ve içindeki o gizemli köşkü” yazmakla kalmadı. Yazdığı metin ve fotoğrafları bana 3-4 kere gönderme nezaketinde bulundu. Herkese

Devamı »
Çankaya

Cinnah 19

Geçtiğimiz hafta Türk Serbest Mimarlar Derneği tarafından verilen jüri özel ödülünü almak için gittiğim Ankara’da, sonunda, Instagram’daki @ankaraapartmanlari hesabının sahibi ile buluştuk. Hesabın gizemli sahibiyle kısa ama benim için çok keyifli ve öğretici bir gezi yaptık ve ilk defa -bina meraklıları için- bir Ankara efsanesi

Devamı »
Tomtom

Yeni Çarşı Caddesi No: 33

DESENİN NE SAKINCASI VAR? Apartmanın adını bilmiyorum. Beyoğlu’nda Tomtom tarafından, Boğazkesen’den Galatasaray meydanına çıkan Yeni Çarşı Caddesi üzerinde no: 33. Geçenlerde Nazif Can Akçalı (Instagram’da @ncaisme) bana ilk dört fotoğrafı göndererek, “Üçüncü katta tadilat var şu günlerde… Giriş böyle, umarım üzerini kapamazlar” yazmıştı. Açıkçası “Yok yahu niye

Devamı »
Kuzguncuk

Hayri Onur Yalısı

“Çağdaş sanatın Türkiye’deki öncülerinden Füsun Onur (ikili fotoğrafta sağda) ile ablası İlhan Onur, doğup büyüdükleri ve halen yaşamakta oldukları Kuzguncuk’taki Hayri Onur Yalısı’nı, ileride müze-ev olarak ziyarete açılması ve içeriğini Arter’in oluşturacağı misafir sanatçı programlarına ev sahipliği yapması arzusuyla Vehbi Koç Vakfı’na bağışlama kararı aldılar.” Bana gelen basın bültenindeki haber bu idi… Ancak ben aynın

Devamı »
Talimhane

Türk Bisturi Apartmanı

Taksim Talimhane, Divan Apartmanı‘nın yazısının altına gazeteci Deniz Alphan şöyle yazmıştı: “Küçüklüğümde biz de Şehit Muhtar Caddesi’nde iki üç apartman aşağıda Türk Bisturi Apartmanı’nda otururduk. Apartmanın sahibi bir operatör doktordu, herhalde mesleğinden dolayı bu adı seçmişti. Benzer özelliklere sahip bir binaydı. Sokaklar oto yedek parçacıların

Devamı »
Büyükada'nın Yaşlanmayan Modernleri
Hasan Çalışlar Arşivi

Çok sevdiğim mimar Hasan Çalışlar’ın, Instagram’da oluşturduğu ve “Büyükada’nın Yaşlanmayan Modernleri” adını verdiği arşivine, bundan sonra sitenin bu bölümünden ulaşabileceksiniz.