Malum, şöhretli binalar hakkında metin yazmayı sevmiyorum.
Reytingleri çok ama yeni bir bilgi ve belge ekleyemeyince aynı bilgi ve metinlerin kopyalanıp kopyalanıp yazılmasından başka bir şey olamıyor.
Ancak bu bina o kadar yolumun üzerinde ve o kadar beğenirim ki, ben de hakkında birkaç paragraf yazayım ve www.herumutortakrar.com‘da bir metni olsun istedim.
İstanbul Tophane’de Boğazkesen Caddesi ve Defterdar Yokuşu’nun köşesinde, Çiçek Abbas filminde bile rol kapmış bir güzel bina… Adıyla olmasa da Boğazkesen söz konusu olunca Reşad Ekrem Koçu’nun İstanbul Ansiklopedisi’nde de yer alıyor.
Okuduğum metinlerde çok bildiğimiz bir aileymişcesine “Binayı Yazıcızâde Ailesi yaptırmıştır” yazıyor. “Kim bu Yazıcızâde Ailesi?”
Pek bir şey bulabildiğim söylenemez.
Osmanlı tasavvuf dünyasına yön veren ve Yazıcızâde kardeşler olarak bilinen Muhammed Efendi ile Ahmed-i Bican var.
Bir de Yazıcızâde Ali var; ben de bu vesileyle öğrendim. Keyifle de okudum. Sultan II. Murad’ın isteği üzerine tarih kitabı yazmaya başlayan Yazıcızâde Ali, Tevârîh-i Âl-i Selçuk’u yazıyor.
Selçuknâme ya da Oğuznâme olarak da anılan eser, 4 bölümde İslâm öncesi Türk tarihinden Osmanlıların kuruluşuna kadar geçen dönemi anlatan bir tarihi kaynak. Türk ve Moğol boylarının şeceresi, tarihleri, Oğuz boylarının, Selçuklu Hanedanı döneminin önemli kayıtları hep bu kitapta. Ama bu şöhretli Yazıcızâdeler hep 1400’lü yıllarda.
Belki torunları, belki de apayrı insanlar bu binayı yaptıranlar. Yapım yılı 1905, mimarı da bina üzerindeki imzasından belli E. G. Ladopoulos.
Mimar imzasının binanın Boğazkesen Caddesi tarafında Osmanlıca, Defterdar Yokuşu tarafında Yunanca olması da ilginç. Defterdar Yokuşu’ndaki giriş kapısı da korint başlıklı.
Anladığım kadarıyla 6 katlı bina baştan altında dükkanla tasarlanmış. Şimdilerde Vitruta mağazası var.
Bina süslü mü süslü. Art Nouveau desen var, Neo-Klasik desen var, Neo-Barok desen o da var. Ama hakkında hiçbir şey bulamadığım Rum mimar -bence- zor olanı başarmış ve bu kadar stili hakkıyla bir araya getirmiş.
Yapı 2019’da Karaören Mimarlı tarafından restorasyondan geçmiş. “Yazıdjızade Residence” 14 daireli.
Kimler oturmuş, oturuyor; binanın insanlara katkısı ne çok merak ediyorum…
1921 Yılı Annuaire Oriental’inde binada oturanların neredeyse hepsi gayrimüslim. Yaşayan yazsın.
(Eski fotoğraflardan renkli olanı 1965 yılı Charles W. Cushman fotoğrafı, siyah beyaz olan ise 1987 yılı Marc Eginard’a ait; – @salt_online ‘dan aldım)
Henüz yorum yapılmamış.